زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

استهزاگران قرآن (قرآن)





استهزاگران قرآن با توجه به آیات قرآن عبارتند از:


۱ - مشرکان



••• استهزاى قرآن، از سوى مشرکان مکه:
ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ‌ لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ. «الّا استمعوه و هم يلعبون» يعنى آنان به قرآن نه براى تدبّر و تفکّر بلكه به قصد بازی و استهزا گوش مى‌دادند. قابل ذكر است كه مقصود از «الّذين ظلموا» مشرکان است.

••• استهزاى قرآن، از سوى مشركان:
لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ‌ قَدْ كانَتْ آياتِي تُتْلى‌ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلى‌ أَعْقابِكُمْ تَنْكِصُونَ‌ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ.

••• موضعگيرى استهزاآميز مشركان مكّه، به بيان قرآن، درباره تولّد و زندگى عیسی علیه‌السلام:
وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌ وَ قالُوا أَ آلِهَتُنا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ما ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ.

۲ - باطل‌گرایان



برخورد استهزاآميز باطل‌گرایان با آيات قرآن:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ. مراد از «يتخذها» آیات قرآن مى‌باشد.
[۹] كشف الاسرار، ج ۷، ص ۴۸۷.


۳ - مکذبان گناهکار



استهزاى آيات قرآن به وسيله مكذّبان گناهكار، به رغم علم و آگاهی به حقّانيّت آن:
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ‌ وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آياتِنا شَيْئاً اتَّخَذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ.

۴ - مجادله‌گران كفرپيشه



استهزاى قرآن از جانب مجادله‌گران كفرپيشه:
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ يُجادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْباطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ‌ الْحَقَّ وَ اتَّخَذُوا آياتِي وَ ما أُنْذِرُوا هُزُواً. مقصود از «آياتى» قرآن است.

۵ - کافران



استهزای قرآن، شيوه هميشگى کافران:
۱. وَ ما تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْباءُ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ. مراد از «حق» چيزهايى از قبيل قرآن و ساير امور دين است كه پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله آورده است.
۲. وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‌ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ.
۳. وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ‌ فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبؤُا ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ.
۴. تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ‌ وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ.
۵. وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ بَغْتَةً وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ‌ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى‌ عَلى‌ ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَ إِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ.
۶. وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ما ذا قالَ آنِفاً أُولئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ. مراد از «يستمع اليك» شنیدن قرآن از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‌باشد.

۶ - پانویس


 
۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲.    
۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۳.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۶۲- ۶۳.    
۴. مؤمنون/سوره۲۳، آیات۶۵-۶۷.    
۵. زخرف/سوره۴۳، آیه۵۷.    
۶. زخرف/سوره۴۳، آیه۵۸.    
۷. لقمان/سوره۳۱، آیه۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۸، ص ۴۹۱.    
۹. كشف الاسرار، ج ۷، ص ۴۸۷.
۱۰. جاثیه/سوره۴۵، آیه۷.    
۱۱. جاثیه/سوره۴۵، آیه۹.    
۱۲. کهف/سوره۱۸، آیه۵۶.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۷۳۷.    
۱۴. انعام/سوره۶، آیه۴.    
۱۵. انعام/سوره۶، آیه۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۴۲۶.    
۱۷. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۱۲، ص ۴۸۳.    
۱۸. انعام/سوره۶، آیه۶۸.    
۱۹. شعراء/سوره۲۶، آیه۵.    
۲۰. شعراء/سوره۲۶، آیه۶.    
۲۱. لقمان/سوره۳۱، آیه۲.    
۲۲. لقمان/سوره۳۱، آیه۶.    
۲۳. زمر/سوره۳۹، آیه۵۵.    
۲۴. زمر/سوره۳۹، آیه۵۶.    
۲۵. محمّد/سوره۴۷، آیه۱۶.    
۲۶. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج ۳، ص ۲۳۷.    
۲۷. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۸، ص ۲۳۵.    


۷ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۶۳، برگرفته از مقاله «استهزای قرآن».    


رده‌های این صفحه : استهزاء | قرآن | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.